Mijn helden

Mijn echte helden…

Voor mij zijn er maar een paar echte helden. Deze helden zijn bijzondere personen in mijn leven en zijn op 1 hand te tellen. Van mijn echte helden zijn er 3 al overleden en dat zijn mijn opa Adé, mijn ome Piet en natuurlijk mijn captain, stiefvader en vooral vriend Charley aka CeeBee. Mijn andere held is mijn zoon David.

Mijn Opa Adé is natuurlijk de eerste grote held in mijn leven. Mijn opa ontvoerde mij regelmatig uit mijn wieg aan de Topaasstraat om met mij aan de haal te gaan. Gedurende ons gezamenlijke pad hebben we veel tijd samen doorgebracht, waarbij ik eerst vooral als kind met mijn stoere opa te maken had en later was het opa, die mij nodig had om hem, als oudste van mijn generatie,  te helpen bij van alles en nog wat.

Mijn stiefvader CeeBee zie ik als mijn echte vader. Met Charley, een echte Feyenoorder die altijd tegen mijn AJAX was, heb ik heel veel opgetrokken en meer dan 20 jaar met hem samen gebowld in de Nationale Leagues (trio en vijfmansleagues), huisleagues in Oosterhout, Den Bosch, Breda en Tilburg. Ons bowling hoogtepunt was de finale van de verenigingskampioenschappen in 2008, waarbij het kampioenschap met 1 pin in mijn voordeel werd beslist.

Mijn ome Piet was al sinds mijn jongste jeugd nadrukkelijk in mijn leven. Hij woonde begin jaren ’70 bij ons in in Nijmegen en ik ging heel veel met hem op pad in Nijmegen en omstreken. Vele vakanties heb ik bij hem en Tante Lien doorgebracht. Een stuk verder in de tijd trokken wij ook heel veel op met hem en Mary en golfden wij op Bergvliet en andere banen.

David is mijn zoon en ik geniet van zijn zijn, zijn voetbalcapaciteiten, zijn doelpunten en natuurlijk soms ook lichtelijk of juist zwaar geïrriteerd door zijn puberale misdragingen of overactieve uitspattingen als hij zijn energie niet goed kwijt kon.