In de herfstvakantie kreeg ik een aantal noodkreten vanuit de JO10 teams, die door TSC helemaal door elkaar gegooid waren en spelers van hoog naar laag werden gezet en andersom. Groepjes die al vanaf de zomer samen speelden en trainden werden ineens en zonder signaal vooraf uit elkaar gerukt en moesten het maar samen gaan doen in nieuwe samenstellingen. Hoe het nu verder moest gaan was aan de teams zelf…
Gelukkig voor de JO10-4 waren Wilfred en Mirella Smits bereid om de eerste opvang te doen en al snel heb ik aangegeven dit team te willen begeleiden als trainer/coach met de afspraak het team minimaal 1x per week te trainen en, waar het mogelijk was het team op zaterdag te begeleiden.
Ik ben begonnen om de spelers Umut, Saffouane, Dex, Sil, Sezer, Mohammad, Sepp, Marwan en Milan volgens de oude, maar vertrouwde, spelprincipes van TSC (opgesteld o.l.v. Rob Sestig) gaan trainen om de jongens op de rode loper te leren voetballen, huisjes te gaan bouwen, echt samen te gaan voetballen en heel snel te leren omschakelen. Ze zijn er natuurlijk nog lang niet, maar toch zijn de eerste contouren van de speelstijl al goed te herkennen.
De wedstrijden van de TSC JO10-4
Na 3 weken trainen en 2 verloren wedstrijden (8-7 tegen Dongen JO10-1 en 6-5 tegen Gilze JO10-1) mochten we met de stoere welpen van de JO10-4 eindelijk eens juichen. En hoe… Na 9 minuten stond het 0-5, bij rust 3-10, na 34 minuten 3-15, na 42 minuten 3-20 en aan het einde van de wedstrijd stond het 4-22. Alle veldspelers scoorden minimaal 1 doelpunt en de keeper kreeg wel een kans op een doelpunt, maar miste de penalty. Na de wedstrijd schoot hij de penalty er wel feilloos in.
Vooral van de eerste 10 minuten genoten van de wedstrijd want toen er zorgvuldig rondgespeeld, ging de bal binnen het team van links naar rechts en van achter naar voren een wisten de spelers mooie combinatie om te zetten in doelpunten! Daarna wilde iedereen vooral jagen op eigen succes, want scoren tegen Neerlandia was niet heel erg moeilijk
Ik ben trots op mijn welpen, die lieten zien de spelprincipes in ieder geval steeds beter te begrijpen en hopelijk kunnen we dit spelletje ook tegen betere tegenstanders laten zien. Het bouwen van huisjes en voetballen op de rode loper gaat ze steeds beter af en we zullen daar volop blijven trainen. Dinsdag mogen we onze spelvormen weer oefenen en ik heb er echt weer zin.
Het is een mooie groep en er zit potentie in. Sommige spelertjes dromen af en toe en moeten weer terug in de wedstrijd gezogen worden waar juist de emotie van andere spelers getemperd moeten worden.
