Nooit gedacht dat het zo ver zou komen, maar na het zoveelste avontuur met teamindelingen, hebben de ouders van mijn jonge voetballers besloten om over te stappen naar een andere vereniging. En jawel, ze hebben mij gevraagd om mee te gaan als hun trouwe trainer. Verrassing!
Nou, ik vind het natuurlijk belangrijk dat mijn spelers goed landen in hun nieuwe omgeving, dat er rust in het team blijft en dat wij als hechte driehoek – spelers, ouders en trainer – samen blijven werken aan hun ontwikkeling, zowel op sportief als maatschappelijk vlak. Dus ja hoor, ik ga mee naar een andere vereniging hier in Oosterhout. Wat een nog grotere verrassing was!
Vanochtend hadden we een kennismakingsgesprek bij de nieuwe club. We werden met open armen ontvangen door de voorzitter, de jeugdcommissieverantwoordelijke en de ledenadministrateur. Ik maakte meteen duidelijk dat ik als trainer meekom om mijn spelers te begeleiden en dat ik mijn rol als kritische luis in de pels wel even opzij zet. Geloof het of niet, maar ze stonden te popelen om mijn ideeën te horen en met me te sparren. Dat kan natuurlijk altijd!
Het hele proces van uitschrijven, inschrijven en overschrijven gaat nu beginnen. En vanaf nu zijn het niet meer blauw-wit, maar zwart-wit de kleuren die ik met trots zal dragen tijdens trainingen en wedstrijden op zaterdag. Oh, wat een feest!
Een nieuwe start in een omgeving waar ik hoop dat mijn spelers het naar hun zin zullen hebben, en in alle rust – met een héél klein beetje hulp van mij – kunnen groeien als mens en voetballer. Wat een avontuur!Nooit gedacht dat het zo ver zou komen, maar na het zoveelste avontuur met teamindelingen, hebben de ouders van mijn jonge voetballers besloten om over te stappen naar een andere vereniging. En jawel, ze hebben mij gevraagd om mee te gaan als hun trouwe trainer. Verrassing!
Nou, ik vind het natuurlijk belangrijk dat mijn spelers goed landen in hun nieuwe omgeving, dat er rust in het team blijft en dat wij als hechte driehoek – spelers, ouders en trainer – samen blijven werken aan hun ontwikkeling, zowel op sportief als maatschappelijk vlak. Dus ja hoor, ik ga mee naar een andere vereniging hier in Oosterhout. Wat een nog grotere verrassing was!
Vanochtend hadden we een kennismakingsgesprek bij de nieuwe club. We werden met open armen ontvangen door de voorzitter, de jeugdcommissieverantwoordelijke en de ledenadministrateur. Ik maakte meteen duidelijk dat ik als trainer meekom om mijn spelers te begeleiden en dat ik mijn rol als kritische luis in de pels wel even opzij zet. Geloof het of niet, maar ze stonden te popelen om mijn ideeën te horen en met me te sparren. Dat kan natuurlijk altijd!
Het hele proces van uitschrijven, inschrijven en overschrijven gaat nu beginnen. En vanaf nu zijn het niet meer blauw-wit, maar zwart-wit de kleuren die ik met trots zal dragen tijdens trainingen en wedstrijden op zaterdag. Oh, wat een feest!
Een nieuwe start in een omgeving waar ik hoop dat mijn spelers het naar hun zin zullen hebben, en in alle rust – met een héél klein beetje hulp van mij – kunnen groeien als mens en voetballer. Wat een avontuur!
