David was volgens mij nog maar een jaar of 3 toen wij met zijn tweetjes naar de Efteling waren. Rondje sprookjesbos, bezoekje aan Raveleijn voor Thomas, Maurits, Lisa, Emma en Joost oftewel vuur, hout, water, metaal en aarde, eerst nog een frietje bij de zweefmolens en dan door naar Carnaval Festival.
Alleen… Na het frietje ging het mis. Ik zei tegen David dat ik even de bakjes en de servetten moest weggooien en dat we dan naar Carnaval Festival zouden lopen en liep naar de Holle Bolle Gijs en draaide mij daarna om om terug naar de tafel te lopen, maar daar zat geen David meer te wachten op zijn pappa. Nee, er zat helemaal niemand meer.
Even kijken bij de zweefmolens, maar nee, geen David. Bij de draaimolens dan? Nee, ook geen David. Hm, ik werd toch wel onrustig. Toch nog een keer het Anton Pieckplein rondgelopen maar nog steeds geen David. Dan maar van het plein af naar de EHBO en ook daar geen David. Nog een keer het plein rondlopen om te kijken of hij daar dan toch ergens stond te kijken, maar geen David in geen velden of wegen te vinden. Nou, ik was niet in paniek maar wel ongerust.
Toch maar richting Carnaval? Ik liep het plein af en wie stond daar tegen een boom en keek uit naar zijn vader? Het was David die al op en neer naar Carnaval Festival was gerend en toch maar terugkwam maar mij niet kon vinden…
Ik was zo blij om hem weer te zien en kon niet boos zijn. Hem knuffelen was ook zo fijn…
Om nooit te vergeten!
