n zijn scherpe opiniestuk “Het is helaas niet alleen in Gaza oorlog” stelt Sylvain Ephimenco een vraag die mij ook al lange tijd bezighoudt. Waarom richten we zoveel aandacht op het conflict tussen Israël en Palestina, terwijl er elders in de wereld conflicten plaatsvinden die minstens even schrijnend zijn, maar nauwelijks aandacht krijgen?
Ephimenco wijst terecht op de selectiviteit in hoe we conflicten volgen. Denk bijvoorbeeld aan de gruwelijkheden in Jemen, waar al jaren een burgeroorlog woedt, of de genocide op de Rohingya in Myanmar. Deze rampen eisen tienduizenden, zo niet miljoenen levens, maar komen zelden zo prominent in de schijnwerpers als het conflict in Gaza.
Het is geen oproep om het Israëlisch-Palestijnse conflict te negeren. Verre van dat. Maar het is opvallend hoezeer we ons morele kompas lijken te beperken tot dat ene gebied, terwijl elders de wereld in brand staat. Ephimenco legt bloot dat deze disproportionele focus niet alleen een mediale voorkeur lijkt te zijn, maar ook politiek en emotioneel geladen is.
Als je hier kritisch over nadenkt, roept dit ongemakkelijke vragen op. Waarom lijken we ons als samenleving zo gemakkelijk blind te staren op dit ene conflict? Is het de historische complexiteit, de nabijheid van Europa, of is het simpelweg omdat dit onderwerp al decennialang een vaste plaats heeft in onze morele en politieke agenda? En belangrijker nog: wat betekent deze focus voor de miljoenen slachtoffers van andere oorlogen die we vergeten?
Het gaat hier niet om het relativeren van het leed in Gaza, maar om het vergroten van onze blik. Als we werkelijk om mensenrechten geven, waarom staan we dan niet net zo op voor de slachtoffers van andere conflicten? Het is een vraag die mij niet loslaat, en die Ephimenco op heldere wijze aan ons allen stelt.
Ik wil met deze blogpost vooral oproepen tot een bredere bewustwording. Zoals Ephimenco stelt, zou het rechtvaardiger zijn om meer aandacht te geven aan al die vergeten oorlogen en humanitaire rampen. Lees zijn artikel hier en stel jezelf dezelfde vraag: waarom richten we onze aandacht op Israël, en niet evenredig op de rest van de wereld? Misschien kunnen we door dit besef samen bijdragen aan een eerlijker wereldbeeld.
