De afgelopen weken heb ik iets bijzonders ervaren met een bepaalde vereniging in Blauw met Wit. Er verschijnen opeens berichten op mijn Facebook-tijdlijn, zogenaamd in mijn naam. Voor sommige posts maakt het niet zoveel uit, maar bij andere denk ik: hier sta ik helemaal niet achter! Nu zou het natuurlijk prettig zijn als dat soort berichten achterwege blijven. Dus wat doe je dan? Je meldt het netjes, je vraagt om een reactie, en dan… blijft het stil. Ja, de bekende oorverdovende stilte waar je ondertussen bijna aan gewend raakt.
Maar weet je, die stilte zegt eigenlijk alles. Het bestuur van deze vereniging – een bestuur met een heuse secretaris – heeft blijkbaar een unieke strategie ontwikkeld: ze beantwoorden gewoon geen mails meer van leden. Of laat ik preciezer zijn: van bepaalde leden. En dat terwijl deze mails vaak gaan over heel legitieme vragen. Blijkbaar is het makkelijker om weg te duiken dan om transparant te zijn.
En dan die houding van: “Als we het negeren, gaat het vanzelf weg.” Maar ondertussen blijven er dingen fout gaan. Inclusief sporten en breedtesport? Nog steeds niet goed geregeld. Initiatieven die deze gaten proberen te vullen? Die worden soms zelfs tegengewerkt, alsof ze een bedreiging vormen voor de status quo. En laten we eerlijk zijn, dat is toch een beetje vreemd voor een vereniging die zou moeten draaien om saamhorigheid en vooruitgang.
Maar weet je wat? Ik ga er niet in mee. Laat ze hun prestigeprojecten najagen; ik kies een andere weg. Ik zet me in voor waar het echt om draait: mensen. Mensen die willen sporten, op elk niveau, ongeacht hun achtergrond. Inclusie, breedtesport en plezier – dat zijn de fundamenten van een sterke vereniging, niet alleen maar prestaties najagen zonder visie of beleid. Want hoe goed je mensen ook aanstelt, als je je beleid bouwt op losse flodders, blijven het passanten. En een huis met losse bakstenen stort vroeg of laat in.
Laat ze maar zwijgen als ik vragen stel. Uiteindelijk zegt dat meer over hen dan over mij. En ondertussen blijf ik doen waar ik wél achter sta: zorgen dat iedereen de kans krijgt om mee te doen, gewoon omdat ze het verdienen. Want een echte vereniging gaat over mensen, niet over machtspelletjes.
