Afgelopen woensdag heb ik weer een “akward” moment gehad met mijn buurman. Helemaal uit het niets, over helemaal niets maar van alles en nog wat werd er bij gehaald…
Maar eerst de voorgeschiedenis… Onze buren zijn hele “speciale personen” die regelmatig een verwarde indruk maken, dagelijks tegen elkaar lopen te schreeuwen en er heel onverzorgd uitzien. Meerdere buren hebben wel eens op een zeer negatieve manier met hen te maken gehad en ook voor de wijkagent en de politie zijn het geen onbekenden.
Als we naar ons zelf kijken, hebben wij alleen overlast van het geschreeuw. Iedere ochtend is er hetzelfde ritueel: hij ligt nog te slapen en zij vindt dat hij wakker moet worden en dat laat zij weten door “Wakker worden, wakker worden! Wakker worden, klootzak. Wakker worden, kom het bed uit, wakker worden…” en dan met een behoorlijk volume en het stemmetje van Eucalypta.
Als we over de galerij lopen en hun appartement voorbij gaan, gaat regelmatig de deur open en dan steekt de buurman even zijn hoofd door de deuropening naar buiten en kijkt hij rond. In de meeste gevallen gaat hij dan weer naar binnen.
Verschillende keren hebben we dit ook meegemaakt wanneer mijn vriendin en een buurvrouw bij onze voordeur stonden om de hond van de buurvrouw een koekje te geven. Hij kwam dan weer met zijn hoofd naar buiten en begon dan opmerkingen te maken. Zijn probleem was vooral dat hij dacht dat mijn vriendin en buurvrouw het over hem had, maar dat was nooit het geval. Ja, als het weer was voorgevallen dan werden er natuurlijk blikken uitgewisseld: “Koekoek!”
Zo ook vorige week woensdag 27 mei… Sandra en Noa liepen over het pad beneden en Noa hoorde mij over de galerij lopen. Ik had ze nog niet in de gaten maar toen Sandra iets zei, zag ik ze ook. Noa zat al helemaal klaar voor een koekje en meneer de buurman ookwel Lurch kwam naar buiten en begon hij meteen te blazen.
… ik ken ook een Koreaan en alle Koreanen zijn hetzelfde …
Aldus Lurch Van #46
Van alles werd mij verweten van een onnozel mannetje die niet weet wat in de wereld gebeurt, lekker de boy uithangen in Barcelona, met je motorvriendjes in de Klappeijstraat en weet ik wat niet nog meer. Ja, zei hij, ik ken ook een Koreaan en alle Koreanen zijn hetzelfde… De laatste opmerking zegt natuurlijk ook weer genoeg…
Meneer is niet goed wijs en zijn medicijnen werken waarschijnlijk niet 24 uur, waardoor hij op de raarste momenten de voordeur uitspringt om zich te laten gelden. Gelukkig is het niet alleen bij mij anders zou ik het nog persoonlijk op gaan pakken.
Ik heb hem al eens geschreven “Leven en laten leven” toen hij zijn beklag weer eens kwam doen via een handgeschreven briefje en ik dus op dezelfde wijze mijn antwoord gaf, maar dat lijkt toch een probleem voor hem…
Ja, het is een probleem voor hem en zolang hij mijn zoon met rust laat, uit zijn buurt blijft en niet de stuipen op het lijf jaagt, en dat is juist waar David altijd zo bang is, wens ik hem een prettig leven en dan het liefst met de deur op slot…
(Misschien een hangslot op de deur aan de buitenkant? Is maar een suggestie van mijn zijde!)
Update 10/10/2020
Je staat gezellig met een bovenbuurvrouw op 5 meter van de ingang gezellig bij te kletsen met een buurvrouw over de poesjes van een collega, die ze net is gaan verzorgen, als Lurch met vriendin naar buiten komen en richting de bergingen gaan. Daar wij lachen, want het is altijd gezellig als we even staan te keuvelen, denkt Lurch dat het weer over hem/hun gaat.
Wij negeren hem totaal maar ik zie hem, vanuit mijn ooghoeken, trillen en in zichzelf praten. Ik hoor hem nog iets mompelen als “je voelt je wel heel bijzonder, hè?” maar we schenken hem verder geen aandacht en geven hem dus geen aanleiding om aan het gesprek deel te nemen… Eigenlijk is het gewoon een beetje zielig maar daarnaast toch ook heel erg dat we met zo iemand hier moeten leven?
Updates tussen 10/10/2020 en 31/12/2020
Verschillende kleinere incidenten hebben er in deze periode plaatsgevonden, waarbij we de confrontatie met “Lurch” zijn ontlopen door maar wel snel door te lopen of snel naar binnen te gaan. Als we maar een beetje kletsend, neuriënd of samen zingend over de gallerij liepen was dat voor hem al voldoende om de deur te openen, ons met verwilderde ogen aan te kijken en er wat van te zeggen.
Update 31/12/2020
Een kennis kwam nog even wat brengen voor de jaarwisseling en we stonden voor de flat op 20 meter van de hoofdingang nog even wat te kletsen. “Lurch”, komende vanaf de schuur bleef voor de hoofdingang staan en zat ons aan te kijken en mompelde iets wat ik niet kon verstaan. Op het moment dat ik richting de hoofdingang liep bazelde hij wat richting mij en heb ik gereageerd met de woorden “ga toch lekker binnen en laat mij met rust” en dat was voor hem weer een reden om te ontploffen en mij heftig verbaal lastig te vallen. Buurvrouw Netty, die in de hal stond, wist niet wat haar overkwam en ik liep snel de trap op naar de derde verdieping. Na mijn pakketje binnen gezet te hebben ben ik nog naar buurvrouw op de tweede verdieping gelopen om haar even bij te praten. Zij vond het ook een vervelende ervaring…
